Benim gibi bol kadınlı bir aileden geldiyseniz beni daha iyi anlayabilirsiniz. Benim iki ablam, bir anneannem, canım annem ve iki teyzem var. Çekirdek ailemizin buluşma üssü Göztepe Ömür Çıkmazı’ndaki evimizin mutfağı. Lise 1’deyim ve mevsimlerden kış. Bol lodoslu ve mide bulantılı geçmiyor o dönem İstanbul’un kışları. Kış deyince illa kar, illa kar tatili oluyor. Fırtınalı…
Luka için… (2003-2019) 2003 yılının sonundayız ve ben daha çocuğum. Paşa çayı verseler içine beş tane kesme şeker atıp içecek kadar çocuğum hem de. İşin kötüsü ne kadar çocuk olduğumun farkında bile değilim; kaşlarım ince, saçlarım sarı röfleli, aklım bir karış havada. Ama tıpkı küçük bir çocuk gibi hayvanları çok seviyorum. Rahmetli Başar’a bana ‘Elmyra’…
Salı günü bir yerde. Yalnız kalmak istediğini sanmıştı oysa yüreğinde büyüyen bunca kelimenin sıkı bir yağmurla oluklardan denize dökülmesi için belki birileriyle sessiz bir yürüyüşü paylaşması gerekiyordu. Sıradan bir kaybediş değildi bu. Bunca yıl boyunca biriktirdiği bütün para bir anda yok olmuş, düpedüz kandırılmıştı. Ailesine verdiği sözü de tutamamıştı. Kaloriferli bir ev ve yaz kış…
İstanbul’un ara sokaklarından birine sıkışmış bir hayat; Fetih Yüce. Her sabah kahvede buluşuruz. Altı buçuk gibi gireriz içeri. Ben işe gitmeden evvel poğaçamı yer, çayımı içerim. Yalandan televizyona bakarım. Sigaramı tüttüre tüttüre işe giderim. Fetih Yüce de gelir, çayını içer, televizyona bakar, genellikle pek bir şey konuşmaz ve o da işe gider. Fetih Yüce oyuncudur.…
Yine koridorda karşılaşmıştık. Mahcup mahcup gülümseyip, ayak üstü, nasılsın, nasıl gidiyor diye konuşma ihtiyacı duymuştuk. Hani birimiz tuvalete gidiyordur, öteki de su almaya… Gündelik, rutin işlerin arasında sırf karşılaştık diye, zamanın ortasında bir pencere açılıyordu, oradan birbirimize el sallıyorduk. Fakat bu sefer, diğer onlarca karşılaşmamızdan farklı olarak, ‘aslında epey stresliyim, yarın proje değerlendirmesi var. Komitenin…
Bu ayki Okur Yazısı sevgili Elif Kartal’ın kaleminden… Hem de üstelik eski Hamamda Deli Var yazılarına selam çakan seferinden. Hayat tercihlerden ibaret lafını duymuşum bir yerlerde. Ekleyelim; tercihler de gitmelerden. Nedenini bilmediğim bir istek var sürekli içimde. İçime sorsan “kalk gidelim.” Ben sabit kalmaya çalıştıkça içimde sürekli bir göç var. İçim içimden kalkıp gidiyor. Şehirler…