Belki 2014’tü senelerden. Saçlarım uzundu eminim. Ömrü tek başıma yazarak geçireceğim fikrinden vazgeçmiş, yeni bir işte yeni bir kadere teşebbüs etmiştim. Kendi çapımda kalabalıklara bulaşmıştım. Yeniden gezegenin yabancılara en kucak şehri New York’taydım. Ruh eşim kardeşim üniversiteden mezun oluyordu. Annem ve babamla onun mezuniyet törenini izliyorduk. Zadie Smith sahneye çıktı. Ah, dedi içimde bir gezgin.…
Aralık ayı boyunca bize öyle muazzam yazılar gönderdiniz ki, dibimiz düştü, yüreğimiz hop etti, içimiz bayram etti, yani sözün özü çok sevindik be okur ahalisi! Takip ettiğiniz, ilgilendiğiniz, sohbete katıldığınız için onur duyduk. Orada, dışarıda, aynı ekrana bakan ne çok yazar var, ne çok aynı dilde konuşan deli, ne incelikli yazı henüz paylaşılmamış dedik. Çok…
Hikayelerimizin ne kadarını biz yazıyoruz? Ne kadarını varlığından bile haberdar olmadığımız bir başkası? Bir tanrıdan bahsetmiyorum, ya da bir komplo teorisinden. İki soluğumuzun arasında, var bir yabancı… Alarmın sesiyle ayıldığı gibi, kurulmuş bebek gibi hızla kalkıp, önünü görmeye gerek duymadan merdivenlerden aşağı mutfağa indi. Sabahları ilk iş bir yarım limonun suyunu içerdi. Zamanında bir ayurvedik…
Hayat diyordu, uzun bir aidiyet meselesi belki de. Göz açıp kapatıncaya dek öğrendiğin, edindiğin, alıştığın tüm süregelişlerin en labirent olanı. Doğruydu. Ben bu üçüncü on yıla gelmişken ne çok aidiyete doğdum, ne çok adres ezberledim, ne çok kılık değiştirdim. Sonra hangilerini teker teker, tekrar tekrar katlayıp masaya bıraktım. Alıştıklarımı bırakmak zorunda kaldım, yabancı kaldıklarımı taşımak……
“Kadim geleneklerden sanatsal mirasa, görkemli peyzajlardan gurme icatlara – çarpıcı çeşitliliğin toprakları Hindistan, merakınızı cezbedecek, duygularınızı sarsacak ve ruhunuzu ısıtacak.” – Lonely Planet Guide, 2017 Seyyahların ve seyahatlerin hikayelerini dinlemeyi hep çok sevdim; özellikle de ‘uzak şehirlerden birindeki filanca özel yeri görmediysen henüz yaşamamışsın demektir’, gibi aynı anda hem küçümseyen hem de övünen laflar eden…
-Hello, my name is John. -How are you John? -I am fine thanks and you? -I am fine, too. Where are you from? İlkokulda kasetten dinlediğimiz İngilizce dersimiz bu şekilde başlıyordu, ya da buna benzer bir sey. Ben kimim, sen kimsin, nerelisin, aile üyeleri, aşk konuları dinleme dersinin ardışık konularıydı. Birinin önce ismini sonra nereden…