Tuğçe, 14 Haziran 1985 günü saat 14:10 sularında İstanbul - Kadıköy' de doğmuştur. Ali ve Sabriye'nin üçüncü kızı ve ikizler burcudur. İkizler burcu olması ve ailenin en küçüğü olması üzerine kurduğu komik anlatımı Tuğçe'nin en kıymetli savunma mekanizmasıdır. Aslında özelinde büyük bir yüzleşmedir.
2003-2010 seneleri arasında Belçika - Antwerp' te moda tasarım okuyup sonrasında Türkiye' ye geri dönen Tuğçe, doğum yılının tek sayı ile bitmesinden dolayı tek sayıları, ikizler olmasından dolayı iki isme sahip olmayı (Tuğçe ve Tutu), üçüncü çocuk olmasından dolayı tek sayıları sevmesinin sağlamasını aldığını düşünmeyi ve hayatı sembollerle yaşamayı çok sever.
Bu durum profesyonel kariyerinde renk ve desen cümbüşü olarak hayat bulur.
Hikayemin adı Yadigar. Yadigar kelimesinin sözlük anlamı bir kimseyi, bir olayı hatırlatan nesne veya kişi. Hatırladığım kimseler ve olaylar, olaylar yaşanırken şahitlik yapanlar, zaman zaman yıkılıp gidenler, zaman zaman ayakta kalanlar. Benim ayakta kalanlarım bugün podyuma koyduğum 15 kadınım. Bu 15 kadını da doğurdum diyebiliriz. 9 ay karnımda büyütmedim, ama aylarca hayallerimde, kalemimde kağıdımda dölledim,…
Benim gibi bol kadınlı bir aileden geldiyseniz beni daha iyi anlayabilirsiniz. Benim iki ablam, bir anneannem, canım annem ve iki teyzem var. Çekirdek ailemizin buluşma üssü Göztepe Ömür Çıkmazı’ndaki evimizin mutfağı. Lise 1’deyim ve mevsimlerden kış. Bol lodoslu ve mide bulantılı geçmiyor o dönem İstanbul’un kışları. Kış deyince illa kar, illa kar tatili oluyor. Fırtınalı…
Hayata bakkal başlıyorsun, holdingleşmeye çalışıyorsun sonra yolda bir şeyler oluyor falan filaaaan derken bir anda ŞARAMPOOOOOOL! Yuvarlan babam yuvarlan. Hem de aşağı doğru. Çünkü yukarı doğru yuvarlanamıyorsun, yürüyorsun. Mesela ben, Sene sonu defter parası ödendiğini, Limited olunca daha yüksek muhasebe parası vermem gerektiğini, Evlenmeden de 7 yıl beraber olduğun ve beraber yaşadığın sevgilinle evli gibi…
Bak yine aynı şeyi anlatıyor insanlara.. Ben bu durumdan utanıyorum.. Anlamıyorsun bir türlü.. Anlayamıyorsun! İlgi seviyorum sevmiyor değilim ki.. Üstüme gelinmesini çok sevmiyorum, çok soru sorulunca geriliyorum.. Ama bu demek değil ki hiç ilgi istemiyorum. Acaba sen kıskandığın için mi bana bunu yapıyorsun? Yani sesimden anlamıyorsan bakışlarımdan anla ama.. Hala bir de bana bakıp tatlı…
Mesut abi yine yanlış parke kaplamasını alıp babama getirmişti.. Zaten Mart ayı, zaten hava kasvetli, zaten okula gitmek zorundayım ve zaten kahvaltıdaki ekmek yine bayat. Zaten tüm bu moral bozucu etkenler beni bu Çarşamba sabahı yorup yıpratırken bir de babamın Mesut Abi’ye giydirmesini oturduğum yerden, beş kişilik mutfak masamızın ucundan, izlemek zorundayım… Ama göz göze…
Son 3 saattir ağı düşmüş külotlu çorabım, beli göbeğimi sıkan eteğim, polyester lekeli gömleğim ve yağlı saçlarımla evin içinde takılıyorum. Çorabımın ağı delik, ayak kısmı hafif kıtır kıtır sertleşmiş… Genzim tıkalı. Tırnaklarım yamuk kesilmiş ve aralarına biraz pastel boya kaçmış. Çok mutsuzum. Sıkkınım. Hafiften huzursuzluk da var. Saat 17:30. Servisten inip eve gelir gelmez 3…
