Hiç güneşe koymadım halbuki… Bilerek değil, tam olarak bilmeyerek de diyemem ama farkında değildim sanırım. Şimdi, bu boyuna posuna hayretle bakıyorum. Bir yerden güneş almış olacak ki bu denli uzamış. Yoksa koydum da hatırlamıyor muyum? Bilmem gerçekten önemli mi? Hala bilmiyorum. Bilerek güneşe koysam daha çok uzayacak mı? Karanlık bir odaya kapasam körelecek mi? Sanki…

Devamını oku

Nerede yardıma ihtiyacı olan bir nokta görsem, nefes alabilmesi için bir miktar sessizlik sağlanmasına katkım olmuştur. İlkokul öğretmenim noktadan sonra biraz durulur derdi. Ben de bazı noktalardan sonra epey duruldum. Demek istediği tam olarak bu muydu? Pek de düşünmek istemiyorum. Noktalama işaretlerinin engelli olması fikrine kaç yaşında alıştım bunu da bilmiyorum. Nihayetinde kör nokta ile…

Devamını oku

Kimseyi veya hiçbir olayı tümüyle anlayamıyoruz aslında. Bir varsayım, ya da bir boşlukları doldurmaca bizim yaptığımız. O boşlukların bile ne olduğunu tümüyle bilmiyoruz çoğu zaman. Ve zihin, doğal olarak örtbas ediyor bilmediklerimizi. Çünkü belirsizlik kadar zihni yoran başka bir şey yok. Belirsizliklerden doğuyor endişeler, ki onlar günümüzün hastalığı. Bu belirsizlikleri, elinde yeterince veri olmayan zihin,…

Devamını oku

Uzun süren sessizliği bozdum. “Yokmuşum gibi davranırsan, bokmuşsun gibi davranırım” diye bağırdım. Kerem abim istifra ediyordu. Kasada açık çıkmış, bak sen… Sabah 07:14, Sarıyer sahil. Siyah bir kartala dört yakın arkadaş doluştuk. İstanbul’u yeniden fethedeceğiz. Kafamız çok güzel. Yaygın ifadeyle “off günümüz”. Hayatın kısa olmasıyla da ilgimiz kalmadı. Keşke daha kısa olsaydı diye hayıflanan iki…

Devamını oku